Hoe beïnvloeden de materialen en oppervlaktebehandelingen van fixbouten en flensbouten hun prestaties?

De invloed van het materiaal en de oppervlaktebehandeling van Bevestig bouten en flensbouten over hun prestaties:

De invloed van materialen
Het materiaal bepaalt direct de mechanische eigenschappen, corrosieweerstand, slijtvastheid, enz. Van de bouten. Verschillende boutmaterialen zijn geschikt voor verschillende werkomgevingen en belastingsvereisten.
Koolstofstaal: een gemeenschappelijk materiaal met lage kosten en hoge sterkte, maar slechte corrosieweerstand en gemakkelijk te roesten. Voor omgevingen die corrosieweerstand vereisen, is meestal extra oppervlaktebehandeling vereist.
Legeringsstaal: andere elementen (zoals nikkel, chroom, molybdeen, enz.) Worden toegevoegd om de sterkte, slijtvastheid en hoge temperatuurweerstand te verbeteren, en zijn geschikt voor omgevingen met grote mechanische belastingen of hoge temperaturen.
Roestvrij staal: heeft uitstekende corrosieweerstand en is geschikt voor vochtige en chemisch corrosieve omgevingen. Het heeft matige sterkte, maar is meestal duurder dan koolstofstaal en legeringsstaal.
Staal met hoge sterkte: gebruikt in toepassingen die een hogere treksterkte vereisen, zoals luchtvaart, machineproductie, enz. Het heeft een goede sterkte en duurzaamheid, maar kan een slechte corrosieweerstand hebben.
Aluminium legering en titaniumlegering: geschikt voor toepassingen die lichtgewicht vereisen. Vooral titaniumlegering heeft een uitstekende corrosieweerstand en sterkte en is geschikt voor veelgevraagde velden zoals ruimtevaart.
Effect van oppervlaktebehandeling
Oppervlaktebehandeling heeft een significant effect op de prestaties van bouten, voornamelijk in termen van corrosieweerstand, wrijvingscoëfficiënt, slijtvastheid, enz.
Galvaniseren (hot-dip galvaniseren en elektro-galvaniseren):
Hot-dip galvaniseren: een dikke laag zink wordt aangebracht op het oppervlak van de bout, die een goede corrosieweerstand kan bieden, met name geschikt voor buitenomgevingen of vochtige omstandigheden. De gegalvaniseerde laag kan ook bepaalde slijtvastheid bieden, maar deze kan de sterkte van de bout beïnvloeden en is niet geschikt voor omgevingen met hoge temperatuur.
Electro-Galvanising: de elektro-uitzinking is dunner en de corrosieweerstand is enigszins inferieur aan die van hete dip-galvaniseren. Het is geschikt voor corrosiebescherming in algemene omgevingen.
Zwarte oxidatiebehandeling:
De oxidefilm gevormd op het oppervlak van de bout door chemische of elektrochemische methoden kan bepaalde corrosiebescherming bieden, maar vergeleken met galvaniserend, is de corrosieweerstand van de behandeling met zwarte oxidatie slecht en is het geschikt voor omgevingen die geen bijzonder sterke corrosieweerstand vereisen.
Nikkelplating, chromen plateren en coating:
Metaalcoatings zoals nikkelplating en chroomplaten hebben niet alleen goede corrosieweerstand, maar bieden ook een soepeler oppervlak en verminderen de wrijvingscoëfficiënt. Ze zijn geschikt voor gelegenheden die een hoger uiterlijk en duurzaamheid vereisen.

Nikkelplating is gebruikelijk bij het veeleisen van externe omgevingen, terwijl chroomplaten vaker wordt gebruikt in toepassingen die een hoge slijtvastheid vereisen.
Nitridebehandeling:
Nitridebehandeling kan de hardheid en slijtvastheid van het boutoppervlak verbeteren en is met name geschikt voor gebruik in hoge-brandstof, slijtvaste omgevingen, zoals motoren, zware machines, enz. Nitridebouten zijn uitstekend in mechanische eigenschappen, maar relatief zwak in corrosieweerstand.
Elektroforetische coating (E-o-ooi):
Deze coatingmethode kan een uitstekende corrosiebescherming voor bouten bieden en kan ook de esthetiek tot op zekere hoogte verbeteren. Het wordt vaak gebruikt in gelegenheden zoals de auto -industrie die hoge sterkte en corrosieweerstand vereisen.
Coatingbehandeling (zoals polyester coating, fluoratiebehandeling):
Coatingbehandeling kan de corrosieweerstand en chemische resistentie van bouten verhogen en kan goede slijtvastheid bieden. Deze coatings worden vaak gebruikt in toepassingen die een hoge corrosieweerstand en esthetiek vereisen.
Uitgebreide impact van prestaties
Mechanische sterkte: het materiaal van de bout (zoals staal met hoge sterkte, legeringsstaal, enz.) Bepaalt de treksterkte, druksterkte, enz., En de oppervlaktebehandelingsmethode (zoals nitriden, coating, enz.) Kan de slijtvastheid en corrosieweerstand verbeteren en de levensduur ervan verlengen.
Corrosieweerstand: oppervlaktebehandeling is de sleutel tot het verbeteren van de corrosieweerstand. Galvaniseren, nikkelplating, coatingbehandeling, enz. Kan de corrosie van bouten in vochtige en chemische omgevingen effectief voorkomen.
Draagweerstand en wrijvingscoëfficiënt: behandelingsmethoden zoals nitridende en coating kunnen de hardheid van het boutoppervlak vergroten, de slijtvastheid verbeteren en zich aanpassen aan werkomgevingen met hoge wrijving. Oppervlaktecoating of gladde behandeling kan de wrijvingscoëfficiënt verminderen en het aanscherping van de bout verbeteren.
Aanpassingsvermogen aan de werkomgeving: bouten met verschillende materialen en oppervlaktebehandelingen zijn geschikt voor verschillende werkomgevingen. In omgevingen op hoge temperatuur worden bijvoorbeeld geselecteerde materialen met hoge temperatuur gelegeerd en nitrided bouten geselecteerd; In chemische corrosie-omgevingen kunnen roestvrijstalen materialen en nikkelbouten worden geselecteerd.

Het materiaal en de oppervlaktebehandeling van fixbouten en flensbouten bepalen gezamenlijk hun prestaties. Bij het selecteren van bouten is het noodzakelijk om de methode materiaal en oppervlaktebehandeling redelijkerwijs te selecteren op basis van factoren zoals werkomgeving, belastingsvereisten, corrosieweerstandsvereisten en hoge temperatuurweerstand om de betrouwbaarheid en veiligheid van de bouten in daadwerkelijk gebruik te waarborgen.